زمینه و هدف: بلوغ کامل پتانسیل های برانگیخته میان رس شنوایی در مقایسه با پاسخ های شنوایی ساقه مغز، در زمان طولانی تری رخ می دهد. این امر ثبت این امواج را در برخی از کودکان دچار مشکل می سازد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر سن بر میزان کشف و ثبت این امواج در بزرگسالان و کودکان انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، 15 کودک 12-7 سال و 31 بزرگسال در محدوده سنی 50 -20 ساله با شنوایی محیطی هنجار مورد بررسی قرار گرفتند. دامنه و زمان نهفتگی پتانسیل ها با استفاده از پروتکل های موجود ثبت و مقایسه شد. به علاوه برای بررسی دقیق تر تاثیر سن براین امواج، کودکان نیز به دو زیر گروه بزرگ تر و کوچک تر از 10 سال تقسیم شدند.یافته ها: میانگین زمان نهفتگی موج Na در بزرگسالان (20.86 میلی ثانیه) کمتر از کودکان (22.84 میلی ثانیه) بود (p=0.0025). برعکس میانگین زمان نهفتگی موج Nb در بزرگسالان (44.93 میلی ثانیه) بیشتر از کودکان (42.02 میلی ثانیه) بود (p=0.0001). به علاوه هیچ تفاوت معنی داری بین دامنه و زمان نهفتگی امواج پتانسیل های بین دو زیر گروه کودکان وجود نداشت، فقط میزان تغییرپذیری نتایج در گروه کمتر از 10 سال بیشتر بود.نتیجه گیری: پتانسیل های برانگیخته میان رس شنوایی در افراد بزرگ تر از 7 سال از ثبات مطلوبی برخوردارند. لیکن بین ویژگی های این امواج در کودکان و بزرگسالان تفاوت وجود دارد، به طوریکه بلوغ کامل این امواج تا فراتر از دهه اول زندگی ادامه پیدا می کند، از آنجایی که این پتانسیل ها در تمام کودکان مورد مطالعه ثبت گردید، استفاده از این آزمون برای بررسی کودکان توصیه می شود.

زمینه و هدف: اختلال یادگیری از شایع ترین مشکلات کودکان دبستانی می باشد و تقریبا 10 درصد این کودکان با این مشکل مواجه هستند. مشخص شده است که اختلال یادگیری با اشکالات ظریف در کدبندی اطلاعات شنوایی در سیستم شنوایی مرکزی همراه می باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی پتانسیل های برانگیخته میان رس شنوایی در کودکان دبستانی مبتلا به اختلال یادگیری در مقایسه با کودکان هم سن و سال هنجار می باشد.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، پتانسیل های برانگیخته میان رس شنوایی با استفاده از کلیک روی 31 کودک مبتلا به اختلال یادگیری 12-7 ساله و 31 فرد هم سن و سال هنجار انجام شد. دامنه و زمان نهفتگی امواج حاصله با افزایش شدت محرک و تحریک دو گوشی مقایسه گردید.یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که دامنه امواج پتانسیل های برانگیخته میان رس شنوایی در افراد مبتلا به اختلال یادگیری از گروه شاهد در تمامی امواج غیر از Na و Pa گوش راست به طور معنی داری کمتر بود ولی برای زمان نهفتگی بین دو گروه تفاوت معنی داری دیده نشد.نتیجه گیری: به نظر می رسد که با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه احتمالا پتانسیل های برانگیخته میان رس شنوایی می توانند در ارزیابی و تشخیص اختلال یادگیری کارآیی قابل توجهی داشته باشند هر چند که هنوز به مطالعات بیشتری نیاز است.

زمینه و هدف: تحریکات شنوایی و بینایی مهمترین عواملی هستند که امکان ارتباط با محیط بیرون را فراهم می کند. بنظر می رسد در جریان رشد و تکامل مغزی، کاهش ورودی بینایی موجب تقویت پاسخ های کورتیکال شنوایی و حسی - بدنی می شود. در این پژوهش زمان نهفتگی و دامنه پتانسیل های برانگیخته شنوایی میان رس در نابینایان مادرزادی و افراد دارای بینایی هنجار مورد بررسی قرار گرفته است.روش بررسی: این مطالعه توصیفی تحلیلی روی 40 دانش آموز نابینای مادرزاد و 40 دانش آموز دارای بینایی هنجار در محدوده سنی 14 تا 20 ساله که از حساسیت شنوایی و همچنین رفلکس عضله رکابی طبیعی برخوردار بودند و هیچگونه مشکل گوش میانی نداشتند انجام شد. دلیل انتخاب این گروه سنی، تکامل پتانسیل های برانگیخته شنوایی میان رس می باشد. نمونه گیری بصورت تصادفی انجام شد.یافته ها: در این بررسی دامنه امواج Na، Pa و Nb و همچنین زمان نهفتگی موج Na در دو گروه نابینایان و افراد دارای بینایی هنجار تفاوت معنی داری نداشتند. در حالی که بین زمان نهفتگی امواج Pa و Nb در دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده شد.نتیجه گیری: کاهش زمان نهفتگی امواج Pa و Nb در افراد نابینا نسبت به افراد دارای بینایی هنجار احتمالا نشان دهنده نوعی پدیده جبران حسی در افراد نابینا است. بنظر می رسد بدلیل نوروپلاستیسیتی سرعت پردازش و درک شنوایی در افراد نابینا بیشتر است.

سیستم عصبی، به طور شایع در دیابت درگیر می شود. به منظور ارزیابی درگیری سیستم عصبی مرکزی در بیماری دیابت و ارتباط آن با درگیری سیستم عصبی محیطی، بررسی های نوروفیزیولوژیک شامل، پتانسیل های برانگیخته بینایی و مطالعه هدایت عصبی، بر روی 40 بیمار دیابتیک و 29 فرد سالم همگون شده از نظر سن و جنس انجام گرفت که در این بررسی، گروه بیماران به طور هماهنگ از میان دیابتی های غیر وابسته به انسولین و با بیش از 5 سال سابقه بیماری انتخاب شدند.نتایج مطالعه پتانسیل های برانگیخته بینایی در گروه بیماران نشان گر وجود اختلال در 50% با 28 check size و در 37.5% با 56 check size بود. همچنین سرعت هدایت عصب سورال 67.5%، عصب پرونئال عمقی در 57.5% و عصب تیبیال در 55% کاهش یافته بود.به طور کلی می توان نتیجه گرفت که در دیابت سیستم مرکزی، مصون از درگیری نمی باشد و هم زمان با آن سیستم عصبی محیطی نیز، مبتلا می شود. تست های نوروفیزیولوژیک در تشخیص درگیری عصبی و همچنین در تعیین شدت آن کمک کننده است.

در این مقاله، روشهای سازگار مبتنی بر شبکه توابع پایه شعاعی و فیلتر کالمن در استخراج پتانسیل های برانگیخته مرور شده و عملکرد آنها در استخراج سریع پتانسیل های برانگیخته شنوایی مقایسه می شود. همچنین برای بهبود مشخصه SNR پتانسیل های برانگیخته، روشی مبتنی بر مدل سازی سیگنال برانگیخته در چارچوب فیلتر کالمن ارایه می شود که دقت استخراج سیگنال برانگیخته را نسبت به روشهای قبل، به طور قابل ملاحظه ای بهبود می بخشد. نتایج شبیه سازی  نشان می دهند که روشهای سازگار و فیلتر کالمن در کاهش تعداد آزمون های مورد نیاز برای استخراج پتانسیل های برانگیخته شنوایی، تفاوت قابل ملاحظه ای ندارند و روش پیشنهادی، امکان استخراج دقیق تر دامنه پتانسیل برانگیخته را برای تعداد کم آزمون ها فراهم می سازد.

زمینه و هدف: بیماران مبتلا به میگرن به طور شایع شکایات دهلیزی را گزارش می نمایند. گاهی حتی در نبود این گونه شکایات، آزمون های نورواتولوژیک در فواصل بین حملات، سردرد نابهنجاری را نشان می دهند که نشانگر اختلال عملکرد دهلیزی تحت بالینی در این بیماران است. جهت ارزیابی بخشی از سیستم دهلیزی در این بیماران، در مطالعه حاضر پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی در افراد مبتلا به میگرن و افراد هنجار مقایسه شده است.روش بررسی: افراد مورد مطالعه شامل 25 فرد دچار میگرن و 26 فرد داوطلب هنجار با محدوده سنی 53-20 سال بود. پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی با ارایه محرک تن برست 500 هرتز با شدت 95 دسی بل nHL به ثبت رسید.یافته ها: میانگین دامنه و زمان نهفتگی قله p13 در مبتلایان به میگرن به ترتیب کمتر و بیشتر از افراد هنجار به دست آمد که این تفاوت از لحاظ آماری معنی دار بود. به طوری که برای دامنه، در گوش راست و چپ P=0.001 و برای زمان نهفتگی p13، در گوش راست  P=0.004 و در گوش چپ P=0.02به دست آمد. تفاوتی بین میانگین زمان نهفتگی قله n23 و نسبت دامنه در دو گروه مشاهده نگردید (P>0.05).نتیجه گیری: با توجه به مشاهده زمان نهفتگی تاخیر یافته در پاسخ بیماران دچار میگرن، احتمال درگیری نوار دهلیزی- نخاعی در ساقه مغز وجود دارد. با این وجود، به علت محدود بودن تعداد نمونه های مورد بررسی، جهت تعمیم نتایج به کل بیماران دچار میگرن نیاز به تحقیقات گسترده تری می باشد.

مقدمه: پتانسیل برانگیخته ی بینایی در تشخیص مولتیپل اسکلروز در موارد علامت دار و نیز در شرایطی که علایم بالینی آشکار نیست، دارای ارزش است. هدف از انجام این پژوهش، بررسی میزان یافته های غیر طبیعی و الگوهای امواج پتانسیل برانگیخته ی بینایی در بیماران مولتیپل اسکلروز بود. روش کار: افراد بررسی شده، 200 بیمار با تشخیص قطعی مولتیپل اسکلروز شامل، 144 زن و 56 مرد، در دامنه ی سنی 15 تا52 سال بودند. تاخیر زمانی و ارتفاع امواج ثبت شده در این بیماران با گروه کنترل که شامل، 25 زن و 25 مرد سالم، در دامنه ی سنی 16 تا 48 سال بودند، مقایسه گردید. یافته ها: 147 نفر (73.5 درصد) از بیماران مولتیپل اسکلروز دارای پتانسیل برانگیخته ی بینایی غیر طبیعی بودند. 121 نفر (60.5 درصد) آنان دارای اختلال دید و 79 نفر (39.5 درصد) بدون آن بودند. در گروه نخست، 119 نفر (98.3 درصد) دارای آزمایش غیر طبیعی و در گروه دوم، 28 نفر (35.4 درصد) دارای آزمایش غیر طبیعی بودند. افزایش تاخیر موج P1 و تفاوت آن در دو چشم روی هم رفته در 131 نفر (89.1 درصد) از بیماران موجود بود. نتیجه: بطور کلی در 73.5 درصد از بیماران مولتیپل اسکلروز، پتانسیل برانگیخته ی بینایی غیر طبیعی دیده شد. در بیماران دارای اختلال دید، پتانسیل برانگیخته ی بینایی در 98.3 درصد موارد، نتایج غیر طبیعی داشت ولی در بیماران بدون اختلال دید تنها در 35.4 درصد موارد دیده شد. با ارزش ترین معیار در این روش، تاخیر زمانی موج P1، به ویژه، تفاوت آن در دوچشم بود. تغییرات ارتفاع موج P1، به تنهایی از ارزش تشخیصی کمتر برخوردار بود.  

زمینه و هدف: برای شناسایی درگیری مسیرهای حسی در بیماران اسکلروز مالتیپل (MS) از پتانسیل های برانگیخته بینایی، سوماتوسنسوری و شنوایی - ساقه مغزی استفاده می شود. بررسی همزمان هر سه پتانسیل برانگیخته فوق برای بیماران مستلزم هزینه می باشد و به نظر می رسد انجام یکی از این تست ها بتواند پزشک را از انجام بقیه بی نیاز کند. هدف این مطالعه، بررسی فراوانی غیرطبیعی بودن هر یک از پتانسیل های برانگیخته مزبور در بیماران MS بود.روش بررسی: 25 مرد مبتلا به MS از نوع عود کننده - بهبود یابنده در محدوده سنی 40-20 سال که به بیمارستان امام خمینی (ره) مراجعه کرده بودند وارد مطالعه شدند. مقادیر نرمال پارامترهای مورد نظر از پتانیسل های برانگیخته از طریق بررسی 25 مرد سالم پس از همسان سازی از لحاظ سنی به دست آمد. مقادیر بیشتر از Mean+2.5SD در مورد Latency و مقادیر کمتر از Mean-2.5SD در مورد دامنه در گروه بیماران به عنوان میزان غیرطبیعی تلقی گردید. در بیماران از میان سه نوع پتانسیل برانگیخته بینایی، شنوایی و سوماتوسنسوری به طور کلی میزان حساسیت به ترتیب 60، 52 و 52 درصد بود که این اعداد با نتایج مطالعات دیگر تفاوت زیادی ندارد. بیشترین حساسیت را در بین فاکتورهای مورد ارزیابی قرار گرفته Latency پتانسیل های برانگیخته بینایی در هر کدام از دو طرف و به میران 60% دارا بود. در عین حال امکان غیرطبیعی بودن پتانسیل های برانگیخته دیگر در حضور پتانسیل برانگیخته بینایی نرمال هر کدام به میزان %30.8 بود.نتیجه گیری: علیرغم حساسیت بیشتر پتانسیل برانگیخته بینایی بر خلاف پیش بینی اولیه در صورت نرمال بودن آن، انجام پتانسیل های برانگیخته دیگر می توانند کمک کننده باشد.

زمینه و هدف: در پاسخ های شنوایی ساقه مغز افراد کم شنوای عمیق با تحریک صوتی شدید، انحرافی منفی با زمان نهفتگی سه تا چهار میلی ثانیه مشاهده می شود که پاسخ منفی برانگیخته صوتی با زمان نهفتگی کوتاه نام گرفته و تصور شده است که پتانسیل برانگیخته دهلیزی، به ویژه ساکولی باشد. از آنجایی که پتانسیل های عضلانی برانگیخته دهلیزی نیز منشا ساکولی دارند، هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط بین این دو آزمون در بزرگسالان کم شنوای عمیق بود.روش بررسی: مطالعه مقطعی حاضر روی 20 فرد (39 گوش) بزرگسال کم شنوای عمیق، در محدوده سنی 40-18 سال، به شیوه نمونه گیری غیراحتمالی از بین ناشنوایان بزرگسال در دسترس شهر تهران انجام شد. برای همه داوطلبان پاسخ های شنوایی ساقه مغز با تن برست 1000 هرتز در سطوح شدتی 100-70 دسی بل nHL و آزمون پتانسیل های عضلانی برانگیخته دهلیزی ثبت شد.یافته ها: در مجموع از 39 گوش، 34 گوش دارای امواج p13 و n23 طبیعی بود که در 27 گوش (79.41 درصد) پاسخ منفی ثبت شد؛ در هفت گوش علی رغم ثبت امواج p13 و n23 طبیعی، پاسخ منفی به دست نیامد. در صورتی که در سه گوش علی رغم نبود امواج p13 و n23 طبیعی، پاسخ منفی مشاهده شد. در دو گوش هیچ پاسخی مشاهده نشد.نتیجه گیری: با توجه به میزان بروز بالای پاسخ منفی در گوش های کم شنوای عمیق دارای امواج p13 و n23 طبیعی، می توان نتیجه گرفت که پاسخ منفی می تواند در مواردی که به هر دلیلی ثبت پتانسیل عضلانی امکان پذیر نیست، مورد استفاده قرار گیرد و به عنوان یک آزمون جدید در مجموعه آزمون های دهلیزی مورد توجه باشد.

زمینه و هدف: میگرن سردردی دوره ای، معمولا یک طرفه و اغلب ضربان دار است. این بیماری به طور متوسط در 10 درصد جمعیت عمومی دیده می شود. هنوز یک آزمون تشخیصی دقیق و کاربردی در این بیماران شناخته نشده است و تشخیص، عموما بالینی و بر اساس رد سایر علل است. هدف از این مطالعه، بررسی نقش تشخیصی پتانسیل برانگیخته بینایی در بیماران مبتلا به میگرن بود.روش بررسی: در یک مطالعه آینده نگر مورد - شاهدی، 40 بیمار مبتلا به میگرن در طی سال های 84-1383 در بیمارستان امام خمینی تبریز انتخاب شده و به همراه 40 فرد سالم (به عنوان گروه شاهد) تحت بررسی آزمون پتانسیل برانگیخته بینایی قرار گرفتند. متوسط تاخیر امواج 140N ،100P ،75N و دامنه موج P100 تعیین و بین دو گروه مقایسه گردید. تعداد موارد افزایش یافته امواج مذکور نیز در دو گروه مقایسه گردید.یافته ها: متوسط تاخیر موج N140 و تعداد موارد افزایش یافته آن و نیز دامنه موج P100 در بیماران به طور چشمگیری بیشتر از افراد سالم بود (0.05>P). متوسط تاخیر موج P100 به طور چشمگیری در بیماران دچار میگرن کلاسیک بیشتر از افراد سالم بود (0.05>P).نتیجه گیری: با وجود حضور پاره ای تفاوت های چشمگیر در نتایج آزمون پتانسیل برانگیخته بینایی در افراد بیمار و سالم، هیچ یک از این موارد (به استثنای بیماران دچار میگرن کلاسیک) را نمی توان به صورت اختصاصی میگرن در نظر گرفت و مطالعات بیشتری توصیه می شود.